Ik ben een fervent hardloper en ben dat al ruim 30 jaar en de laatste 10 jaar fanatieker dan in mijn jongere jaren. Ik ben getrouwd en heb twee puber kinderen waarvan er een ook fanatiek hardloopt. We zitten beide bij een Amersfoortse atletiekvereniging en ik kan je vertellen dat ik mijn zoon van 16 nu op alle vlakken niet meer bij hou en dat is mooi om te zien.

Hardlopen is voor mij een manier om mijn hoofd leeg te maken en mijn lichaam soepel en gezond te houden. Hierbij heb ik – als zo velen – een sporthorloge. Al 30 jaar heb ik verschillende sporthorloges gehad en deze zien ontwikkelen van een veredelde stopwatch met een band die je hartslag registreerde en tegenwoordig meet mijn horloge mijn hartslag met een lampje op mijn pols. 

Mijn huidige horloge, welke best wat kostte, heb ik een tweede lampje wat trillingen van mijn huid meet en hiermee het zuurstofgehalte inschat van mijn bloed. Het horloge is van een bekend merk en miljoenen gebruikers over de hele wereld maken gebruik van dit horloge. Hierdoor krijg je ook informatie afgezet tegen soortgenoten en leeftijdgenoten. Het vertelt je bijvoorbeeld hoeveel andere met dezelfde gezondheid lopen en bij welk deel van de mensen je hoort qua fitheid. Dit wordt bijvoorbeeld aangegeven in een VO2max getal en in een tabel, maar ook op je horloge, kun je in een schaal zien of het matig, goed of uitmuntend met je gaat. Het vertelt ook of je productief bent of aan het stabiliseren of dat er weer werk aan de winkel is. Het vertelt je of je meer moet intervallen, of juist lekker lang en rustig moet lopen of dat je een dag (of soms dagen) moet herstellen van een te intensieve activiteit. Dit gebeurt mij vaker dan me lief is. Ik kan het niet rustig aan doen. 

Nu zal je denken wat dat te maken heeft met huisvesting? Ik ben gewoon altijd weer verbaasd over de kosten die gemoeid zijn met onderhoud en dan met name de kosten die gemoeid zijn met het zoeken naar informatie, onderdelen, de partij die het gemaakt heeft, hebben we nog garantie etc. 

Ik heb toch heel wat vastgoedeigenaren gesproken die zonder gêne toegeven het niet te weten en het prima vinden dat er iemand dagen bezig is uit te zoeken wat het probleem is, wat er nodig is om het op te lossen en wie ze daarvoor moeten bellen. Om uit te zoeken wat de uiteindelijk uitgangspunten waren bij het ontwerp beginnen ze sowieso niet aan.

Nu hebben we al jaren onze mond vol over bouw informatie management (BIM) en hoe geweldig het is om alles te weten van het gebouw omdat alles dan bereikbaar is met een toets van je laptop. Maar om deze kennis voor je gebouw te krijgen, moet je een bureau inhuren die de programma’s hebben die in complexe 3d en databases duiken en uiteindelijk met de benodigde informatie komen. En dat brengt me tot mijn sporthorloge. Wil ik iets weten over mijn conditie, hoe ik heb geslapen en of ik voldoende herstel, gebruik ik mijn horloge en de app die hierbij hoort. De app is prachtig: hij laat mijn route zien en op welke delen ik sneller of langzamer was als een maand geleden, mijn progressie of aftakeling etc. Daarnaast kan ik weer de data uploaden naar een beroemde app waar ik mijn loopvriendjes kan volgen en waar ik me mee kan vergelijken en kudos kan uitdelen. 

Mijn horloge waarschuwt me zelfs wanneer mijn hart raar doet en of er hulptroepen geïnformeerd moeten worden en ik kan hem zo instellen dat mijn vrouw me live kan volgen als ik dat wil. Dit zou je toch ook willen voor de huisvesting? Als ik me een tijd niet goed voel en het gaat conditioneel niet goed kan ik naar de dokter gaan en zo nu en dan kijkt er een arbo arts naar mijn status. De arts is bij het vastgoed de conditiemeting waar zelf een specifieke norm voor is en die je vertelt of er wel of niet iets moet gebeuren met een bepaald onderdeel. 

Maar zou het niet veel beter zijn om het vastgoed live te meten en vroegtijdig problemen te kunnen signaleren en te finetunen en hiermee problemen voor te kunnen zijn? Zou de extra investering in meters, sensoren en actoren het (te) laat reageren op vitale problemen kunnen voorkomen en hiermee juist onderhoud kunnen voorkomen? Ik denk het wel. 

Nog sterker, soms weet je nu nog niet wat je wil weten. Een voorbeeld van wat je nog niet weet las ik pas in de Volkskrant, over een onderzoek wat de universiteit van Amsterdam onder leiding van fysicus Daniel Bonn heeft verricht. Uit dit onderzoek blijkt kloddertjes vocht van 5 micron, dit is een duizendste millimeter, in een slecht geventileerde ruimte wel 9 minuten bleef hangen. Daar staat tegenover dat dezelfde hoeveelheid kloddertjes in een goed geventileerde ruimte na 30 seconden gehalveerd was. Deze kleinste druppeltjes, zogenaamde aerosolen, kunnen dieper in de longen komen en volgens experimenten met een machine die de longen nadoet is te zien dat deze aerosolen een mens ernstiger ziek kunnen maken dan de grotere druppeltjes die in de keel blijven plakken. De onderzoeker zelf geeft aan dat de druppeltjes snel weg zijn als je gewoon het raam openzet en goed ventileert. Nieuwe en belangrijke informatie in deze coronatijd. 

Maar hoe goed zijn onze gebouwen geventileerd en zeker de nieuwe gebouwen waar goede isolatie en luchtdicht bouwen het uitgangspunt is en het recirculeren van lucht zodat we deze niet opnieuw hoeven opwarmen of koelen. Hierbij zouden sensoren die luchtbewegingen en co2 meten uitkomst kunnen bieden. Naast duurzaamheid moet gezondheid en behaaglijkheid een belangrijke rol hebben in de prestaties.

Het sporthorloge wat bijvoorbeeld bij een schoolgebouw hoort geeft inzicht in gebruik ruimten, temperatuur, ventilatie, energieverbruik, waterkwaliteit en dit alles afgezet tegen de verwachte indicatoren die je hebt bedacht bij het ontwerp en het gebruik wat hier bij hoort.  Zeg maar de beloofde prestaties bij het product wat je hebt laten ontwerpen en bouwen. Het horloge zou ook melding kunnen maken van nog openstaande ramen en deuren, brandalarm, uitval essentiële installatieonderdelen, inbraakalarm etc. 

Als je nu het gebouw ziet als het lichaam dan noem ik vooral de installaties (zeg maar de organen van het lichaam) die gemeten moeten worden. De installaties zijn ook daadwerkelijk gedurende het gebruik de hoge kostenpost van het onderhoud. Als je het op deze manier benaderd is het eigenlijk vreemd dat de bouwkundig aannemer negen van de tien keer de verantwoordelijkheid en coördinatie heeft van de realisatie van het gehele gebouw, zeg maar van lichaam en organen en dat de installateurs onderaannemer zijn in dit geheel en niet gelijkwaardig aan de ontwerp c.q. realisatie tafel zitten.

Waar mijn passie zit is het samen met toekomstige gebruikers, ontwerpers, adviseurs en bouwers al tijdens de ideevorming, aanbesteding of ontwerpfase nadenken over het toekomstige activiteiten die je wil verrichten in het gebouw, de bijbehorende prestatie indicatoren die daarbij horen en de wijze waarop je met informatiemanagement een sporthorloge vorm kan geven. Hierbij is het niet verkeerd en welkom om met goed Bouw Informatie Management het geheel aan informatie te managen maar zou goede sturingsinformatie, waarbij de weg naar de dokter voorkomen of uitgesteld kan worden, ook welkom zijn. 

Daarnaast zouden we met een app kennis kunnen delen en bij toekomstige aanpassingen of nieuwbouw bewezen componenten kunnen kiezen omdat deze voldoende kudos hebben gehad van de mensen die de huisvesting daadwerkelijk gebruiken. 

In aflevering 4 van mijn podcast “Bart’s Perfecte Plek” ben ik niet ik gesprek gegaan met een gast maar heb ik mijn visie gegeven op het vormgeven van prestatie indicatoren voor huisvesting waardoor jouw perfecte plek ook aantoonbaar de perfecte plek wordt en blijft. Deze blog is een verslag van deze podcast.